Ο Ερύμανθος βρίσκεται στη βορειοδυτική Πελοπόννησο και συνορεύει με τα όρη Καλλιφώνι και Λάμπεια. Χωρίζεται σε τρεις βασικούς ορεινούς όγκους, τον Προφήτη Ηλία, τον Μουγγίλα και τον Ωλονό. Μεγαλύτερη σε μήκος κορυφογραμμή είναι αυτή του Προφήτη Ηλία με μέγιστο υψόμετρο τα 2.125μ. Και οι τρεις αυτοί ορεινοί όγκοι “συναντιούνται” στο διάσελο του Ωλονού.
Η ψηλότερη κορυφή του βουνού αγγίζει τα 2.223μ. και προσεγγίζεται αρκετά δύσκολα. Συμπεριλαμβάνεται στα αλπικά βουνά της Ελλάδας, αποτελώντας πόλο έλξης για τους απανταχού λάτρεις των δύσκολων διαδρομών. Επίσης ανήκει στις προστατευόμενες περιοχές Natura 2000 με σκοπό την διατήρηση της άγριας χλωρίδας και πανίδας.
Ένα μεγάλο μέρος του καταλαμβάνεται από δάση ελάτου (κεφαλληνιακή ελάτη), ενώ χαμηλότερα υπάρχουν δρυς και πεύκα. Σε χαμηλότερο υψόμετρο συναντάται η μακία βλάστηση. Στις πλαγιές του υπάρχουν περίπου 970 είδη φυτών, από τα οποία τα 90 είναι ελληνικά ενδημικά.
Η πανίδα περιλαμβάνει ασβούς, λαγούς, αλεπούδες ενώ εικάζεται ότι υπάρχουν και βίδρες. Τα σημαντικότερα πτηνά που αλωνίζουν στον ουρανό είναι ο χρυσαετός, η καλιακούδα, οι καρβουνιάρηδες, οι χιονοψάλτες κ.α. Το πιο θορυβώδες πτηνό είναι ο δρυοκολάπτης που κατοικεί στο δάσος.
Από τους πρόποδες του βουνού περνάει το μονοπάτι 31 το οποίο συνδέει την Πάτρα με την Αρχαία Ολυμπία. Για να το βρει κανείς θα πρέπει να πάει στο χωριό Μίχας ή στην Άνω Βλασία. Το μεγάλο δίκτυο μονοπατιών, επιτρέπει στους πεζοπόρους να επισκεφτούν πολλά μέρη στην περιοχή, πραγματοποιώντας μονοήμερες αλλά και πολυήμερες διασχίσεις.
Ο Ερύμανθος προτείνεται για όλες τις εποχές του χρόνου. Το χειμώνα λόγω της γεωγραφικής του θέσης δέχεται μεγάλες ποσότητες χιονιού, ενώ το καλοκαίρι οι πολλές πηγές που βρίσκονται διάσπαρτες στο βουνό δροσίζουν τους ορειβάτες.
Κορυφή
(Ωλονός) 2.223μ.
Αποστάσεις
Αθήνα: 224χλμ.
Θεσσαλονίκη: 515χλμ. από Ιωάννινα – Ρίο & 492χλμ. από εθνική οδό
Καταφύγια
Δεν υπάρχουν ορειβατικά καταφύγια
Προτεινόμενη διαδρομή
Μίχας – πηγή ρουμελιώτικο – Μπάρμπα – διάσελο Ωλονού
Φτάνοντας στο χωριό Μίχας ακολουθούμε τον δεύτερο δρόμο που θα δούμε στο αριστερό μας χέρι. Σε πενήντα μέτρα υπάρχει μια ορειβατική ταμπέλα η οποία θα μας βάλει σε ένα μικρό τσιμεντένιο δρομάκι στα αριστερά. Από αυτό το σημείο ξεκινάει η πεζοπορική διαδρομή.
Ανηφορίζουμε μέχρι να φτάσουμε σε μία τσιμεντένια δεξαμενή. Την περνάμε και συνεχίζουμε δεξιά προς τα ανοίγματα του δάσους. Ψάχνουμε για τα ορειβατικά σημάδια (μπλε – άσπρο, κόκκινο) τα οποία μας δείχνουν τη σωστή κατεύθυνση. Συνεχίζουμε περνώντας πάνω από μερικές παλιές πεζούλες. Σύντομα φτάνουμε σε δασικό δρόμο. Τον διασχίζουμε και συνεχίζουμε απέναντι ακολουθώντας τη σήμανση. Σε λίγα λεπτά ξαναβρίσκουμε τον δρόμο.
Από εδώ και πέρα ακολουθούμε τον δρόμο. Στην πορεία μας συναντούμε μια πηγή και μετά από μερικές στροφές φτάνουμε σε ύψωμα με θέα προς την κορυφογραμμή του Μουγγίλα και του Ωλονού.
Σε αυτό το σημείο ο δασικός δρόμος αρχίζει να κατηφορίζει. Εμείς συνεχίζουμε αριστερά αφήνοντας τον δρόμο και ακολουθώντας το μονοπάτι. Υπάρχει μια ορειβατική ταμπέλα που γράφει “προς Μουγγίλα”.
Ανηφορίζουμε φτάνοντας σε μια ράχη. Εμείς συνεχίζουμε από την δεξιά πλευρά βλέποντας τα σήματα πάνω στα δέντρα.
Συνεχίζουμε μέσα στο δάσος μέχρι το σημείο που τα δέντρα αρχίζουν να αραιώνουν.
Στο ξεκίνημα του αλπικού κομματιού πάμε δεξιά προς τα βράχια. Περνάμε κάτω από αυτά και ξεκινάμε την τραβέρσα. Από αυτό το σημείο η διαδρομή τραβερσάρει συνεχόμενα μέχρι το οροπέδιο του Ωλονού. Η κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσουμε είναι εμφανής.
Σε περίπτωση που στο βουνό υπάρχουν χιόνια, πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στα λούκια που θα χρειαστεί να διασχίσουμε. Σχεδόν σε όλη την πορεία είμαστε εκτεθειμένοι στην κορυφογραμμή που βρίσκεται αριστερά μας, ενώ δεξιά σε πολλά σημεία υπάρχει γκρεμός. Για να βεβαιωθούμε ότι κινούμαστε σωστά θα πρέπει να περάσουμε δίπλα από μια στάνη η οποία βρίσκεται μετά από ένα λούκι.
Πλησιάζοντας την κορυφογραμμή του Μουγγίλα κατευθυνόμαστε δεξιά με κατεύθυνση την κορυφή του Ωλονού. Τραβερσάρουμε σε μια τελευταία πλαγιά και φτάνουμε στο οροπέδιο. Από εδώ βλέπουμε τις δύο κορυφές, την κορυφογραμμή του Προφήτη Ηλία και το διάσελο ευθεία μπροστά. Φτάνοντας στο διάσελο μπορούμε να ανέβουμε στον Ωλονό ή στον Μουγγίλα. Και οι δύο αναβάσεις είναι επίπονες, ενώ η δεύτερη είναι πιο δύσκολη. Η κορυφή του Μουγγίλα είναι λίγα μέτρα πιο χαμηλή από αυτή του Ωλονού με υψόμετρο (2.196μ.).
Στο γυρισμό μπορούμε να γυρίσουμε από τα ίδια ή να κάνουμε έναν μικρό κύκλο περνώντας από τον “γκρεμιστό καταρράκτη”.
Όπως και να έχει, χρειάζεται να κατηφορίσουμε μέχρι το σημείο με την στάνη. Εκεί ξεκινάει η εναλλακτική διαδρομή.
Εάν ακολουθήσουμε το δεύτερο σενάριο (κυκλική διαδρομή), φτάνοντας στην στάνη πρέπει να κατευθυνθούμε αριστερά περνώντας μέσα από ένα στενό λούκι. Κατηφορίζουμε στην απότομη πλαγιά μέχρι τα πρώτα δέντρα. Όταν η κλίση γίνει πιο ήπια συνεχίζουμε δεξιά. Υπάρχουν σήματα τα οποία όμως με τα χιόνια δεν φαίνονται καλά. Εμείς τραβερσάρουμε χωρίς να χάνουμε πολύ ύψος. Σε λίγη ώρα θα δούμε τον δασικό δρόμο από μακριά και θα καταλάβουμε εάν κινούμαστε σωστά.
Στο τέλος του μονοπατιού βγαίνουμε στον δασικό δρόμο ακριβώς στο σημείο που βρίσκεται ο καταρράκτης. Από εδώ συνεχίζουμε προς τα δεξιά ανηφορίζοντας μέχρι το ύψωμα. Από αυτό το σημείο είχαμε περάσει κατά τη διάρκεια της ανάβασης.
Για να γυρίσουμε ακολουθούμε τον ίδιο δασικό δρόμο και το μονοπάτι και φτάνουμε στο χωριό.
Η διαδρομή με χιόνια μπορεί να διαρκέσει οχτώ ώρες με επιστροφή, ενώ χωρίς χιόνια λιγότερο.
Σκι
Δεν υπάρχουν χιονοδρομικά κέντρα.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΥΜΑΝΘΟ ΣΤΗΝ ΚΑΛΙΑΚΟΥΔΑ
