Το Μαδερό είναι μια απομονωμένη κορυφή που βρίσκεται ανάμεσα από την Ντουρντουβάνα και τα Αροάνια Όρη. Αποτελεί ένα τμήμα της ορειβατικής διαδρομής Χτένια Χελμού. Με υψόμετρο λίγο παραπάνω από 2.100μ., είναι μια αξιόλογη πρόταση για πεζοπορία με αφετηρία την τεχνητή λίμνη Δόξας.
Για να βρούμε το αρχικό τμήμα της διαδρομής θα πρέπει να κατευθυνθούμε προς το δυτικό μέρος της λίμνης. Φτάνοντας στο δρόμο που οδηγεί προς το μοναστήρι που δεσπόζει πάνω από τη λίμνη, θα πρέπει να κινηθούμε λίγο πιο αριστερά μέχρι να βρούμε ένα δασικό δρόμο.
Για να βεβαιωθούμε ότι είμαστε στο σωστό σημείο θα πρέπει πολύ σύντομα να φτάσουμε σε ένα ξέφωτο με πολλά πλατάνια.
Ο χωματόδρομος ανηφορίζει ανάμεσα από έλατα και δασική πεύκη. Η σήμανση αποτελείται από κίτρινα μεταλλικά ταμπελάκια. Στη μέση της διαδρομής μπορούμε να γλυτώσουμε δρόμο μπαίνοντας σε μικρά μονοπάτια. Σε γενικές γραμμές ακολουθούμε πιστά το δασικό δρόμο μέχρι να βρεθούμε σε ένα μεγάλο ξέφωτο με μια στάνη. Λίγο παραπάνω ο δρόμος σταματάει και αρχίζει το μονοπάτι. Εκεί αλλάζει και η σήμανση. Πλέον υπάρχει ροζ – πορτοκαλί σπρέι πάνω στα δέντρα το οποίο δεν είναι ιδιαίτερα ευκρινές. Και το ίδιο το μονοπάτι δεν είναι σαφές. Κινούμαστε αριστερά και ανηφορικά μέχρι να βγούμε σε ένα μεγάλο πλάτωμα με αραιά δέντρα. Συνεχίζουμε προς το αλπικό και περνάμε ανάμεσα από τα τελευταία έλατα.
Η διαδρομή γίνεται πιο απότομη. Κινούμαστε προς ένα χαρακτηριστικό βράχο όπου πολύ κοντά υπάρχει πηγή. Ανεβαίνουμε σταθερά τις απότομες πλαγιές μέχρι να βγούμε στο τελευταίο πλάτωμα κάτω από την κορυφογραμμή του Νησιού. Από εδώ θα πρέπει να τραβερσάρουμε προς τα δεξιά με κατεύθυνση το διάσελο ανάμεσα από το Νησί και το Μαδερό. Η πορεία μας είναι ξεκάθαρη. Αυτό το σημείο είναι και το πιο επικίνδυνο της διαδρομής. Οι πλαγιές του Νησιού μαζεύουν πολύ χιόνι και υπάρχει ο κίνδυνος χιονοστιβάδας.
Η θέα είναι πανέμορφη με τη λίμνη Δόξας και τη Μεγάλη Ζήρεια να κλέβουν τις εντυπώσεις.
Από το διάσελο το μονοπάτι ανηφορίζει προς την κορυφή Μαδερό. Με παγωμένο χιόνι χρειάζεται να έχουμε κραμπόν και πιολέ.
Φτάνοντας στο ψηλότερο σημείο βλέπουμε το μεγαλύτερο μέρος του Χελμού. Πιο κοντά βρίσκεται η απομονωμένη κορυφή Γαρδίκι. Είναι ίσως μία από τις λιγότερο επισκέψιμες κορυφές της Πελοποννήσου καθώς είναι αρκετά δύσκολο να την ανέβει κανείς αλλά και να την προσεγγίσει.
Η ανάβαση μέχρι την κορυφή μαζί με την επιστροφή διήρκεσε περίπου 8 ώρες. Στο ενδιάμεσο υπάρχει πηγή με τρεχούμενο νερό. Εκτός από το σημείο που το μονοπάτι κινείται στο ρέμα με τα πεσμένα δέντρα η υπόλοιπη διαδρομή είναι εμφανέστατη όπως και τα ορειβατικά σημάδια. Αρκεί να είμαστε λίγο συγκεντρωμένοι. Ο χρόνος της πορείας εξαρτάται από την κατάσταση που βρίσκεται το βουνό, αν δηλαδή υπάρχουν χιόνια η όχι.
κείμενο – φωτογραφίες: Πάνος Μπαμπαλούκας
επιμέλεια: Λάζαρος Τριανταφυλλίδης
