Η Καλιακούδα θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι η δίδυμη αδερφή της Χελιδόνας, η οποία έχει περίπου το ίδιο ύψος. Οι περισσότεροι ορειβάτες κατά τη διάρκεια του χειμώνα προτιμούν τις απότομες πλαγιές της Καλιακούδας, που αποτελούν πρόκληση, ενώ το καλοκαίρι την τιμητική της έχει η Χελιδόνα με την υπέροχη θέα προς την τεχνητή λίμνη Κρεμαστών. Τα δύο βουνά χωρίζονται από τον ποταμό Καρπενησιώτη και είναι ιδανικά για μια διήμερη απόδραση από το κλεινόν άστυ.
Ένα γνωστό και δημοφιλές κομμάτι της Καλιακούδας είναι το φαράγγι Πάντα Βρέχει. Η ονομασία του οφείλεται στους δεκάδες καταρράκτες, που τρέχουν από ψηλά δημιουργώντας την αίσθηση της βροχής. Για να το προσεγγίσει κανείς πρέπει να διασχίσει ένα μεγάλο μέρος του βουνού, ενώ ο δρόμος βρίσκεται σε εξαιρετικά κακή κατάσταση.
Το μεγαλύτερο μέρος της Καλιακούδας καλύπτεται από εκτεταμένο δάσος ελάτου- ένα δάσος που αποτελεί συνδετικό κρίκο μεταξύ όλων των βουνών της Ευρυτανίας. Στην περιοχή δόθηκαν μερικές από τις σκληρότερες μάχες του εμφυλίου πολέμου, αλλά και του 1821, όπως η μάχη της Καλιακούδας, όταν τα ελληνικά στρατεύματα ηττήθηκαν από τον στρατό της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Το βουνό διασχίζεται από ένα εκτεταμένο δίκτυο δασικών δρόμων, που προσελκύει τους λάτρεις της ορεινής ποδηλασίας, αλλά επιτρέπει στους κυνηγούς να φτάνουν ως τα πιο απόμακρα σημεία του, πλήττοντας ανεπανόρθωτα την πανίδα της περιοχής. Μερικά από τα σημαντικότερα ζώα του βουνού είναι ο λύκος και ο αγριόγατος του μοριά, ενώ από τα πτηνά ξεχωρίζει ο χρυσαετός. Τα τελευταία χρόνια δεν έχουν παρατηρηθεί αρκούδες στην περιοχή, μολονότι τα Άγραφα, που αποτελούν καταφύγιο τους, βρίσκονται πολύ κοντά.
Παλαιότερα, ο ευρύτερος ορεινός όγκος είχε μπει στο μάτι κάποιων εταιριών, που επενδύουν στην “πράσινη” ανάπτυξη. Είναι γνωστό ότι τις περισσότερες φορές οι ανεμογεννήτριες τοποθετούνται σε μεγάλα υψόμετρα για καλύτερη απόδοση, πράγμα που θα ισοδυναμούσε με την καταστροφή του πρασίνου στο βουνό. Έτσι, οι νέοι δρόμοι που θα ανοίγονταν αλλά και η ηχορύπανση θα προκαλούσαν μεγάλο πλήγμα στα ζώα της περιοχής, σε όλους εμάς που αγαπούμε και σεβόμαστε την φύση, αλλά και σε όσους ασχολούνται με τον τουρισμό, καθώς η εικόνα της περιοχής θα άλλαζε προς το χειρότερο.
Ευτυχώς μια πρωτοβουλία κατοίκων από τα γύρω χωριά αντιστάθηκε, βάζοντας φρένο στα σχέδια της πράσινης ανάπτυξης. Η λεηλασία, που έχει προκληθεί σε πολλά βουνά της χώρας από τις ανεμογεννήτριες, αρχίζει να γεννά ερωτήματα για το κατά πόσο αυτοί οι μέθοδοι είναι όντως φιλικοί για το περιβάλλον. Ένα μόνο είναι σίγουρο: ότι οι εταιρίες αυτές νοιάζονται μόνο για το κέρδος.
Κορυφή
2101μ.
Αποστάσεις
Αθήνα: 292χλμ.
Θεσσαλονίκη: 323χλμ.
Καταφύγια
ΕΟΣ Καρπενησίου – τηλ: + 30 22370 23051
Προτεινόμενες διαδρομές
Μεγάλο Χωριό – καταφύγιο – κορυφή
Το μονοπάτι ξεκινά μέσα από το χωριό και ανηφορίζει μέσα σε πυκνό ελατόδασος. Υπάρχει σήμανση ενώ μέχρι το καταφύγιο, το οποίο απέχει δύο ώρες περίπου, συναντούμε το δασικό δρόμο οχτώ φορές. Δυστυχώς, πολλοί επιλέγουν να ανέβουν ως εκεί με αμάξι, ενώ η ζημιά που έχει κάνει ο δρόμος στο βουνό προκαλεί θλίψη.
Μετά το καταφύγιο ακολουθούμε για λίγο το δρόμο και συνεχίζουμε δεξιά του μέχρι το διάσελο, όπου υπάρχει ένα μικρό μνήμα. Αφήνοντας το δρόμο πίσω μας συνεχίζουμε δεξιά προς το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής. Η κλήση γίνεται επικίνδυνη και χρειάζεται προσοχή, ενώ με χιόνια ο εξοπλισμός είναι απαραίτητος. Σε λιγότερο από μια ώρα φτάνουμε στην κορυφή, από όπου διακρίνονται τα όρη Χελιδόνα, Τυμφρηστό, Οξιά κ.α.
Ανιάδα – καταφύγιο Trekking Hellas – κορυφή
Φτάνοντας στην Ανιάδα, αναζητούμε τον λιθόστρωτο δρόμο, που κατηφορίζει προς το κέντρο του χωριού. Σε λίγα μέτρα γίνεται τσιμεντένιος και στρίβει αριστερά. Ακριβώς πάνω στην στροφή υπάρχει ένα ξύλινο ορειβατικό σήμα που υποδεικνύει την αρχή του μονοπατιού. Κατευθυνόμαστε αριστερά όπως μας δείχνει το σήμα και σε λίγα μέτρα βλέπουμε ένα μονοπάτι στο αριστερό μας χέρι (χωρίς σήμανση). Το ακολουθούμε κάνοντας μια δεξιά στροφή και φτάνουμε στο ρέμα.
Σε περίπτωση, που το ρέμα έχει αρκετό νερό, μπορούμε να περάσουμε απέναντι από την μικρή τσιμεντένια γέφυρα. Διαφορετικά, το διασχίζουμε και συνεχίζουμε αριστερά. Ανηφορίζουμε και σύντομα φτάνουμε σε δύο εικονοστάσια. Το μονοπάτι συνεχίζει δεξιά και μας οδηγεί σε πλάτωμα. Εδώ είναι σημαντικό να εντοπίσουμε τα ορειβατικά σημάδια που βρίσκονται απέναντι και αριστερά.
Συνεχίζουμε από την αριστερή πλευρά του πλατώματος και ανηφορίζουμε μέχρι να διακρίνουμε άλλο ένα πλάτωμα στο αριστερό μας χέρι. Ακόμα ένα σημείο αναφοράς είναι η αγκαθωτή μάντρα από συρματόσχοινο, δίπλα στο μονοπάτι. Σε λίγο κατηφορίζουμε όπως μας δείχνει το ορειβατικό βέλος, το οποίο δεν είναι πολύ εμφανές, και ακολουθούμε τις κορδέλες που είναι δεμένες στα δέντρα. Αυτό το σημείο χρειάζεται λίγη προσοχή. Σε περίπτωση, που δεν καταφέρουμε να βρούμε τα σήματα, καλό είναι να γυρίσουμε πίσω και να αναζητήσουμε ξανά την χάραξη του μονοπατιού.
Κατηφορίζοντας βγαίνουμε σε ρέμα και περνάμε απέναντι. Συνεχίζουμε ώσπου φτάνουμε σε ένα λούκι, το οποίο διασχίζουμε πριν ανηφορίσουμε προς τα αριστερά με σκοπό να βρεθούμε στο ψηλότερο σημείο της ράχης. Από εδώ και πέρα η πορεία είναι ανηφορική και σαφής, ενώ σύντομα φτάνουμε σε πλάτωμα. Συνεχίζουμε δεξιά προς το σπίτι και το παγκάκι, ταα προσπερνάμε και φτάνουμε σε δασικό δρόμο όπου μια ταμπέλα μας δείχνει την πορεία για το φαράγγι “Πάντα Βρέχει”.
Πάμε αριστερά και σε λίγο βγαίνουμε στην τοποθεσία Λακκώματα με το εκκλησάκι. Εδώ στρίβουμε αριστερά ακολουθώντας την ταμπέλα προς Δολιανά. Ανηφορίζουμε ώσπου φτάνουμε στις κατασκηνώσεις. Στη συνέχεια, ακολουθούμε τον δασικό δρόμο μέχρι την τελική πορεία προς το διάσελο, προχωρόντας από εκεί που θεωρούμε ότι είναι πιο ασφαλές. Η κορυφή του βουνού βρίσκεται δεξιά μας.
Φτάνουμε στο διάσελο και συνεχίζουμε δεξιά προς την απότομη πλαγιά. Χωρίς χιόνια η ανάβαση είναι σχετικά εύκολη και δεν απαιτείται εξοπλισμός αναρρίχησης. Καλό είναι όμως να είμαστε συγκεντρωμένοι γιατί η απότομη ανηφόρα γλιστράει και τα βράχια ξεκολλούν εύκολα. Με χιόνια τα πράγματα αλλάζουν. Η απότομη κλίση επιβάλει την χρήση κραμπόν και πιολέ. Ανηφορίζουμε από όπου κρίνουμε ότι είναι πιο ασφαλές.
Στο τελευταίο μέρος της διαδρομής για την κορυφή υπάρχουν κόκκινα σημάδια στα βράχια που μας δείχνουν την ευκολότερη επιλογή αλλά με χιόνια προφανώς δεν φαίνονται. Η διαδρομή χιονισμένη διαρκεί περίπου 8 ώρες με επιστροφή, ενώ χωρίς χιόνια λιγότερο.
Ιστορικά στοιχεία
Αρχαιολογικά ευρήματα στο απομακρυσμένο χωριό Δομνίστα μαρτυρούν ότι η περιοχή κατοικείται σχεδόν αδιάλειπτα από την προϊστορική εποχή.Στις 28 Αυγούστου του 1823, οι Έλληνες ηττήθηκαν από τα Οθωμανικά στρατεύματα στην αιματηρή μάχη της Καλιακούδας, κατά τη διάρκεια της οποίας βρήκαν το θάνατο ή τραυματίστηκαν πάνω από 2000 στρατιώτες και από τις δύο πλευρές. Η περιοχή χρησιμοποιήθηκε ως βάση και από τους αντάρτες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Αξιοθέατα
Το Μεγάλο Χωριό, στους πρόποδες του βουνού, συγκαταλέγεται στα πιο γραφικά της περιοχής. Αξίζει μία σύντομη στάση για να θαυμάσετε τα παραδοσιακά πέτρινα σπίτια και να επισκεφθείτε το άρτιο λαογραφικό μουσείο του χωριού. Το φαράγγι Πάντα Βρέχει βρίσκεται στην πίσω πλευρά της Καλιακούδας. Ο χωματόδρομος, που οδηγεί στο ποτάμι, είναι προσβάσιμος μόνο με 4×4.
Σκι
Δεν υπάρχουν χιονοδρομικά κέντρα στην περιοχή.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΥΜΑΝΘΟ ΣΤΗΝ ΚΑΛΙΑΚΟΥΔΑ
